17 มีนาคม 2547 14:01 น.
กระดาษกาว
ต่อไปนี้เราคงต้องจากกัน
แต่เธอช่วยยืนยันกับฉันหน่อยจะได้ไหม
แม้ว่าระยะทางของเราจะห่างไกล
แต่เรามีพันธะของหัวใจว่าจะไม่ไกลกัน
เคยสัญญากันเอาไว้
พันธะระหว่าง ใจ สอง ใจ เธอกับฉัน
รับรองว่ามิตรภาพจะยังคงมั่น
ฉันจะทำตามคำสัญญานั้น อย่างจริงใจ
จะไม่ลืมเลย .. คำว่า ** คิดถึง ** ..
คำซึ้งๆ และความห่วงใยที่เธอเคยให้
ในยามที่เราต้องห่างกันไกล
เธอไม่ต้องกังวลไป ..เพราะยังไงก็จะไม่ลืมมัน
อาจจะไม่ได้เจอกันอีกในวันหน้า
แต่ฉันจะหายตัวไปหาในความฝัน
ขอเพียงแค่เธอยังมีสัญญาของความผูกพัน
แล้วฉัน ..จะไปวิ่งเล่นในฝันของเธอ ..คนดี ..
14 มีนาคม 2547 17:08 น.
กระดาษกาว
เคยรู้สึกบ้างไหม
ในยามที่ไม่มีใครอยู่เคียงข้าง
ในยามที่ไร้ซึ่งหนทาง
ในยามที่จิตใจอ่อนล้าและอ้างว้างเดียวดาย
มองไปไม่เห็นใครสักคน
ไม่มีใครสน มีแต่คนห่างหาย
ความเหงารายล้อมอยู่รอบกาย
จิตใจอ่อนล้า มากมาย เกินจะทน
นั่งคุยกับตัวเองในทางสายเหงา
ถามใจเราว่าทำไมถึงมีแต่ความสับสน
หลงอยู่แต่ในทางที่วกวน
หวังเพียงให้ใครสักคน ช่วยสนใจ
กำลังใจหมดแล้วตอนนี้
อยากหลับตาลงเสียที อยากไปที่ไหนก็ได้
พักฟื้นแล้วค่อยมาเริ่มใหม่
เผื่อลืมตามา แล้วสิ่งต่างๆจะเปลี่ยนไปในทางที่ดี.
14 มีนาคม 2547 16:30 น.
กระดาษกาว
มองออกไปบนถนน
ท่ามกลางชีวิตของผู้คนที่หลากหลาย
ท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย
แต่บางคนกลับใช้ชีวิตอย่างง่ายดายท่ามกลางคนนับพัน
อยากมีชีวิตที่อิสระ
ไม่ต้องพบปะกับใครที่ไหนวันข้ามวัน
เบื่อแล้ว..เบื่อกับการสวมหน้ากากเข้าหากัน
ในขณะที่ความผูกพันกลับลดลง
โลกเราทุกวันนี้
ค่านิยมของเทคโนโลยียิ่งสูงส่ง
แต่กลับหาไม่ได้เลยจิตใจที่ซื่อตรง
โลกคงเปลี่ยนไป ไม่มีทางเหมือนเดิม
บนโลกของถนนคอนกรีต
จารีตประเพณีมีแต่ลดไม่มีเพิ่ม
ต่างคนต่างอยู่ไม่เหมือนเดิม
สิ่งที่เติมลงไปคือความเห็นแก่ตัว
ต่างคนต่างดิ้นรน
เดินไปบนหนทางที่เต็มไปด้วยความกลัว
หัวใจที่อ่อนไหว เต้นระรัว
อาจเดินผิดเดินพลั้ง หน้ามืดตามัว ได้เป็นบางคราว
เหนื่อยเหลือเกิน แล้ววันนี้
อยากจะหลบแสงสี หลบหลายเรื่องราว
หลบไปนอนพักเอนกายใต้ฟ้าพราว
หลบไปให้ดวงดาวใต้ฟ้ามาปลอบโยน ..
13 มีนาคม 2547 22:00 น.
กระดาษกาว
โอ๊ะ ..โอ๊ะ ..โอ๊ะ .. มาแล้วผลการสอบ
ตรวจดูอย่างรอบคอบหนแล้วหนเล่า
จะมีรายชื่อมั้ยนะ ..ชื่อของเรา
หา ..หา ..หา อย่างกับคนเมา ..เดินไปก็เดินมา
ได้ยินเสียงเพื่อนตะโกนมาไกลๆ
นี่ไง!! นี่ไง!! ..ชื่อเธอน่ะ ยัยบ้า
ติดด้วยล่ะ .ยัยลตา
รีบวิ่งมาดูเร็ว มาพร้อมกับยิ้มร่าของเพื่อนตัวดี..
โอ๊ะ ..โอ้ ..ชื่อเราจิงๆด้วย
เป็นเพราะโชคช่วยรึเพราะสมองของคนๆนี้
แหม ..ดูสิ บอกใครก็ไม่มีใครเชื่อว่าเราน่ะสอบได้เสียที
แต่คราวนี้ ..ติดจิงๆนะเนี่ย ..เฮ้ย ..โล่งใจ
สอบติด - - ซะที
จะได้ว่างแล้วทีนี้ เย้ๆๆๆ จะได้ไปไหนต่อไหน
จะตะโกนก็ไม่ได้ ..เลยต้องแอบดีใจ
แต่ก็เสียดาย ..ที่ต้องจากเพื่อนเก่าไป .. อยู่โรงเรียนใหม่แล้วนะเออ
12 มีนาคม 2547 23:18 น.
กระดาษกาว
แล้ววันนี้ที่เรามาพบกัน
ก็ทำเอาใจฉันสั่นไหว
แม้ว่าจะเห็นกันอยู่ชัดๆแล้วว่าข้างเธอมีใคร
แต่ก็เอาเถอะ..ไม่เป็นไร ..ยังไงก็คนเคยรู้จักกัน
เอ่ยปากเรียกชื่อเธอ
ชื่อคนที่จำได้เสมอ..คนที่อยู่ในใจฉัน
แต่เธอหันหน้ามามองแล้วทำเหมือนไม่รู้จักกัน
พาเขาเดินควงแขนกัน เดินผ่านหน้าฉันไป
รอยยิ้มก็เริ่มเปื้อนน้ำตา
จิตใจก็เริ่มอ่อนล้า..ไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน
เกิดพายุ ..ลมฝน ..ในจิตใจ
มีน้ำ ใส ใส รินไหลออกมาจากตา
รึว่าเธอไม่เห็นฉัน
รึว่าฉันหมดความสำคัญแล้วฟ้า
หัวสมองเริ่มทำงาน ..คิดเหตุผลต่างๆนานา
ถึงจะแกล้งหลอกตัวเอง ..แต่ก็รู้ว่า ..จริงๆเธอไม่มีใจ
เธอคงกลัวเค้ารู้
แต่เธอ ..ดู สิ ดู ..คนอย่างฉันจะไปทำอะไรได้
คนที่ถูกเธอทำร้ายจิตใจ ..
มันไม่มีแรงจะทำอะไรได้แล้วคนดี
ก็รู้ว่าจบแล้วระหว่างเรา
รู้ว่าฉันต้องอยู่อย่างเหงา เหงา ต่อไปอย่างนี้
แต่ที่ทัก ..ที่ทาย ก็แค่อยากคุยกันแบบคนที่เคยมีความรู้สึกดี ดี
รึว่า ..เธอไม่เคยมี เลยไม่อยากจะทักกัน
ไม่เป็นไรหรอกนะ เอาเป็นว่าเข้าใจ
งั้นขอให้เธอ ..เอาความรู้สึกทั้งหมดที่เคยมีอยู่ในใจฉัน
เอากลับคืนไป ความรู้สึกที่เราเคยแบ่งปัน
ความรู้สึกระหว่างกันและกัน เอาคืนไป
ไม่อยากเก็บมันไว้แล้วตอนนี้
เอาคืนไปให้หมดความรู้สึกที่เคยมีที่เคยให้
เธอจะเอาไปไหน ..ก็ตามใจ
เพราะคนอย่างฉันจะไม่ใส่ใจอีกต่อไปแล้วเธอ ..
หน้าส่วนตัว
821
