25 กุมภาพันธ์ 2547 15:07 น.
กระดานโต้คลื่น
ay........................
ไม่ใช่แค่น้ำตาของคนอ่อนไหว
แต่เป็นน้ำตาแห่งหัวใจ....ของคนอย่างฉัน
หนึ่งหยดไหลออกมา....รู้ไหมว่าแทบขาดใจเหมือนกัน
ผู้ชายที่เพ้อฝันอย่างฉัน...ขอเป็นคนนั้นแทนเธอ
ไม่ใช่แค่การรินไหลของน้ำตา
แต่เป็นความโง่เขลาที่เข้ามา....มีอิทธิพลนำหน้าเสมอ
ขอโอกาสอีกครั้ง....ขอเป็นคนเช็ดน้ำตาให้เธอ
ฉันเองต่างหากที่ไม่ได้มีค่าเลิศเลอ....พอให้เธอเสียน้ำตา
กระดานโต้คลื่น..............
.....
.อาจไม่ใช่น้ำตาของคนอ่อนไหว
อาจจะเป็นได้แค่คนอ่อนแอ
อาจเป็นแค่น้ำตาของคนแพ้
ความรักแท้ ๆ ยังแพ้ความใกล้ชิดของเธอ......
อาจไม่ใช่การรินไหลของน้ำตา
อาจเป็นเพียงหยดน้ำธรรมดาที่ไม่มีอะไรเลิศเลอ
ฉันอาจไม่ใช่คนนั้นของเธอ
ที่จะมีค่าพอให้เธอเช็ดน้ำตา......
Luv_Stinkz....................
วันนึง...ที่เธอบอกกับฉัน
เธอบอกให้เรานั้น...ลืมเรื่องที่ผ่านได้ไหม
เธอบอกเหตุผลได้เพียงหนึ่งคำ...ตอกย้ำว่าเสียใจ
เราคงไม่อาจไปด้วยกันได้...และขอให้จบเรื่องของเรา
สิ่งที่ฉันเคยทุ่มเทให้เธอทั้งหัวใจ
สุดท้าย...มันก็ได้กลายเป็นความสูญเปล่า
จะตอบเธอยังไง...เมื่อวันนี้เธอไม่ใช่คนรักของเรา
ยิ่งทำให้ฉันเจ็บและเศร้า...จนไม่อยากพูดจาอะไร
สิ่งที่ภายในใจมันเจ็บอยู่ลึก-ลึก
ไม่ใช่เธอก็คงไม่รู้สึก...ว่ามันทรมานแค่ไหน
คน-คนนึงที่กำลังจะโดนทิ้ง...เธอคงยิ่งไม่เข้าใจ
เพราะเธอเป็นได้แต่ฝ่ายจากไป...โดยไม่ทิ้งรอยเยื่อใยไว้ให้กัน
เธอจากไปอย่างไม่มีอะไรค้างคา
ง่ายดายเหมือนยังกับว่า...ที่ผ่านมาเธอไม่เคยรักฉัน
มันไม่ยากเย็นสำหรับเรา...ที่ให้ลืมเรื่องราวที่เคยผูกพัน
แต่เธอรู้ไหมว่าฉัน...มันสุดทนที่จะอดกลั้น...รอยน้ำตา...
คนที่ถูกบอกลากันง่าย-ง่ายอย่างนี้
หรือเพราะฉันเป็นคนแสนใยดี...ที่ไม่มีค่า
เคยคิดว่าจะรักอย่างจริงใจ...ก็โดนเค้าไล่กลับมา
ต้องกลับมาเช็ดน้ำตา...กับหัวเข่าเคียงหน้า...เพียงลำพัง...
หนามไม้ไผ่ฯ .............
อยากมีหยดน้ำตาอีกสักครั้ง
กับบางอย่างที่ทำพลาดพลั้งลงไป
อยากมีหยาดน้ำตาที่หลั่งมาด้วยความรู้สึกของหัวใจ
ก็แค่อยากมีใครอยู่เคียงข้างเวลาเดียวดาย
อยากมีหยดน้ำตาแห่งความยินดี
กับความจริงในวันนี้ ว่าจะมีเธออยู่ข้างกาย
แต่ก็รู้..ว่าตอนนี้มันคงสาย
ยอมทำร้ายความรู้สึกตัวเอง เพื่อยอมรับความจริงซะที...
กระดานโต้คลื่น...................
อยากมีหยดน้ำตาอีกสักครั้ง
ที่รินหลั่งมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ
อยากให้เป็นหยดน้ำตาแห่งความห่วงใย
ฉันไม่อยากเสียเธอไปเพราะรู้ว่าเธอไม่กลับมา
ผู้หญิงไร้เงา................
เธออาจไม่เลิศเลอเหมือนใครใคร
แต่เธอรู้ไหมภายในใจของฉัน
ยังต้องการให้เธอเป็นคนดีในชีวัน
ที่คอยเช็ดน้ำตาให้ฉันวันหลั่งริน
แค่หยดน้ำตาของคนอ่อนไหว
จะมีค่าอะไรในสายตาเธอเสมอ
แค่ความเจ็บร้าวทุกคราวที่พบเจอ
จะมีค่าอะไรในใจเธอเสมอที่ผ่านมา
25 กุมภาพันธ์ 2547 00:38 น.
กระดานโต้คลื่น
มองกระจกสะท้อนเงาตัวเอง
มองทุกสิ่งที่ละเลงในหัวใจสีขาว
มองท้องฟ้าสีดำยังปะปนด้วยสีดาว
มองเมฆขาวยังอยู่ภายใต้ความเคลื่อนไหวของสายลม
มองความรักในมุมหนึ่งของด้านมืด
มองความงามในมุมมืดด้วยความขื่นขม
มองสรรพสิ่งในโลกที่เป็นไปอย่างชื่นชม
มองปมเชือกที่ผูกพันกับจินตนาการด้วยหัวใจ..................
24 กุมภาพันธ์ 2547 15:09 น.
กระดานโต้คลื่น
กระดานโต้คลื่น.........
แค่หยดน้ำตาของคนอ่อนไหว
จะมีค่าอะไรกับคนไม่มีหัวใจอย่างเธอ
แค่หยดน้ำตาของผู้หญิงที่พร่ำเพ้อ
ไม่ได้เลิศเลอเหมือนใครๆ
แค่การรินไหลของสายน้ำ
ที่ชอกช้ำจนเกือบจะเป็นสายเลือดท่วมใจ
แค่หยดน้ำธรรมดาที่ไม่ต้องการไหลออกมาเพื่อใคร
แต่ทำไมถึงต้องรินไหลเพื่อเธอ......
พู่กันของหูกวาง
รั้งไว้ไม่ให้ไหล...
ฟังไม่เข้าใจหรือฉัน
บอกกว่าอย่าทำเพื่อคนไม่รักกัน
แล้งทำไมตอ้งเป็นอย่างนั้นทุกที
รักมาก มาก
ถ้าหากว่ายังเป็นอยู่อย่างนี้
ฉันคงปวดใจเพราะความใยดี
ที่รักทั้งหมดนี้...เธอไม่ตอ้งการ...*-*
กระดานโต้คลื่น...........
ห้ามการเคลื่อนไหวของหยดน้ำตา
ฉันไม่สามารถห้ามได้ความรู้สึกของฉัน
เพราะในขณะที่ความเจ็บปวดไหลลงมากระทบกับหยดน้ำธรรมดานั้น
ฉันไม่สามารถกลั้นมันเพราะยิ่งกลั่นยิ่งปวดข้างใน..........................
3 กุมภาพันธ์ 2547 14:22 น.
กระดานโต้คลื่น
ฉันเคยมีบ้านหลังหนึ่ง
ที่ซึ่งมีแต่ความห่วงใย
ฉันเคยคิดว่าจะจากมันไป
แต่ไม่มีที่ไหนอบอุ่นเท่าบ้านหลังเดิม
บ้านหลังนั้นก็คือที่นี่
ที่ตรงนี้มีแต่สิ่งใหม่ๆ เพิ่มเติม
แต่ว่ามีสิ่งหนึ่งที่ยังเหมือนเดิม
คือหลังคาเดิม ๆ ที่ช่วยปกคลุมหัวใจข้างใน.......