14 มกราคม 2549 01:21 น.
กรอฝ้าย
ทำไมต้องนำความรู้สึกดีๆมามอบให้
แถมบอกว่าจากใจดวงนี้มีให้เสมอ
แวะเวียนมาหาทุกเวลาที่อยากเจอ
ทำไมต้องปล่อยให้ฉันเพ้ออยู่เดียวดาย
ทำไมต้องโทรมาบอกว่าคิดถึง
ในวันหนึ่งที่เราไม่ได้เจอะเจอ
เวลาว่างทำไมต้องมานั่งเฝ้าพร่ำเพ้อ
บอกตรง...ตรงสิเธอ ว่าเธอใจตรงกัน
ฉันจะได้ไม่ต้องมาคิดมาก
เพราะมันลำบากใจรู้บ้างไหม
ที่จะต้องจากคนที่เรารักอย่างมากมาย
บอกตอนนี้ยังได้... ฉันจะเตรียมใจเอาไว้รับมัน
14 มกราคม 2549 01:13 น.
กรอฝ้าย
สายลม... แสงแดด... ขุนเขา
อบอุ่นบางเบา...ช่างฝัน
ห่างไกลก็ใช่ว่าจะห่างกัน
พร้อมจะร่วมฝ่าฟันทุกเส้นทาง
ฉันจะคอยเป็นกำลังใจให้เธอ
เป็นสายลมพรมเพ้อไม่ยอมห่าง
เป็นแสงแดดอบอุ่นไม่เลือนลาง
เป็นขุนเขากั้นกลางยามมีภัย
ครั้งนี้...จากพี่คนนี้ถึงน้อง
คงไม่ต้องเอ่ยคำว่าประมาณไหน
ความเป็นพี่นั้นให้น้องได้ทั้งใจ
หวังเพียงเห็นเธอก้าวไป...อย่างมั่นคง
14 มกราคม 2549 00:59 น.
กรอฝ้าย
ไม่รู้ว่าเธอจะรักฉันหรือเปล่า
แค่เพียงเดาอาจทำให้ใจฉันหวั่น
แค่เห็นเธอเดินข้างใครใจฉันสั่น
ยอมรับว่าฉันนั้นรักเธอเข้าแล้วไง
แค่หวังเล็กๆว่าฉันคงมีโอกาส
มีสิทธิ์วาดฝันร่วมกับเธอวันสดใส
จะขอให้เธอเก็บรักของฉันไว้
ไม่ให้ใครเข้าแทนที่ใจฉันเลย
สิ่งที่ฉันได้เห็นคนอื่นนั้นรับรู้
สิ่งที่ฉันไม่รู้ไม่มีใครมาเฉลย
แต่ก่อนนั้นไม่เคยจะลงเอย
ทั้งที่เคยเข้าใจว่าเธอคงมองผ่าน
พรุ่งนี้จะเปลี่ยนไปใจคงเดิม
อยากจะเพิ่มความรักแทนคำว่าสงสาร
รักเธอเท่าหัวใจอย่างวันวาน
ความต้องการของหัวใจมันเรียกร้อง
13 มกราคม 2549 02:11 น.
กรอฝ้าย
ฉันไม่ใช่คนที่ดีที่วิเศษมากมาย เป็นแค่ทรายที่ดูไร้ความหมาย
ไม่อยากให้เธอเผลอใจมาเคียงข้างกาย ให้เลือกฉันสุดท้ายฉันคงไม่รู้
ให้คิดดูอีกครั้งอย่ามาเสียเวลา แค่คนไร้ค่าที่เธอให้ความเชิดชู
เธอคือตัวจริงที่รักพร้อมครองคู่ ความรักรับรู้ด้วยใจที่มีค่า
เวลาที่หมุนไปไม่เปลี่ยนแปลง ไม่แอบแฝงความรักให้ค้นหา
เวลายิ่งนานเปลี่ยนแปลงตามกาลเวลา ไม่เคยลารักไปจากใจสักที
จะยาวนานแค่ไหนยังมีเธออยู่ตรงนี้ จะผ่านพ้นสักกี่คืนใจไม่แปรผัน
ไม่เคยลืมรักเธอยังรักอยู่ทุกวัน ใจดวงเดิมยังมั่งคงตลอดกาล
13 มกราคม 2549 02:04 น.
กรอฝ้าย
ถ้าฉันมีเธออยู่เคียงข้างกาย
ทุกความหมายจากถ้อยคำชวนให้ถาม
เพราะใจรักด้วยรักที่เฝ้าตาม
ไม่อาจห้ามให้ฉันนั้นหยุดนิ่ง
เพราะฉันเชื่อในปาฏิหาริย์แห่งความรัก
ให้ฉันรักเธอด้วยใจที่ต้องการทุกสิ่ง
ได้แค่ในฝันที่ไม่ใช่ความเป็นจริง
รับแอบอิงเพียงเพื่อให้เธออยู่ในใจ
ที่ฉันยิ้มได้อยู่ทุกวันเพราะนึกถังวันนั้น
วันที่ฉันขอร้องเธอว่าได้ไหม
กลับมาเคียงรักกันไม่ห่างไกล
ถ้าเธอมีน้ำใจหรือเธอเริ่มมีใจ
รักฉันแค่เพียงเล็กน้อยฉันก็ยอม
แค่เธอพร้อมกลับมาฉันนั้นรับไหว
รักกันนานๆเท่าที่เคยห่างไกล
อย่าทิ้งให้ฉันคอยรักอยู่เพียงผู้เดียว