30 สิงหาคม 2546 10:11 น.
กรอฝ้าย
หากคำว่ารักของฉันมันจากไป
ไกลหัวใจเกินกว่าจะเอื้อมคว้า
คำว่ารกจากคนที่ผ่านมา
ไร้คุณค่าหากย้อนไปนึกถึง
คำว่ารักจะหาได้ที่ไหนอีก
หรืออีกซีกของโลกที่ไปไม่ถึง
จะได้หรือไม่ได้ไม่ต้องคำนึง
แค่เอื้อมถึงที่หมายนั่นคือรัก
30 สิงหาคม 2546 10:05 น.
กรอฝ้าย
จะยอมเป็นคนที่เธอนั้นบอกลา
จะเลิกรากับเธอแล้วเดินไปคนเดียว
บอกตัวเองต่อไปนี้ไม่ขอข้องเกี่ยว
เธอจะเที่ยวกับใครตามสบาย
ถึงเวลาของเราที่ต้องจบ
แล้วไปคบกับคนที่ดีกว่าเธอมากมาย
สร้างความรักที่ดีไม่วุ่นวาย
ไม่ทำลายรักแท้ที่สร้างใหม่