21 พฤษภาคม 2546 15:36 น.
กรอฝ้าย
เส้นทางไกลแค่ไหนไม่เคยท้อแท้
แม้ใจอ่อนแอในบางครั้งไม่เคยล้า
รู้ว่าหนทางที่เดินมีคุณค่า
มีราคาเกินกว่าจะเข้าใจ
แม้ชีวิตเลือกเดินเรากำหนด
ก็ไม่ลดความคิดไม่เปลี่ยนไป
ถึงเจ็บช้ำแค่ไหนก็จำใจ
ก็ต้องฝ่าไปเอาใจนั้นกลับคืนมา
21 พฤษภาคม 2546 14:30 น.
กรอฝ้าย
ขอบฟ้าในวันที่ดูหมองหม่น
กับความกังวลของคนที่น่าสงสาร
อารมณ์เศร้าเคล้าน้ำตามาเยือนนาน
ความอ่อนหวานไม่มีไร้ร่องรอย
ความเหงามาเยือนดูอ้างว้าง
สิ่งคั่งค้างในใจเหมือนรอคอย
ใครบางคนที่เดินเข้ามาเกี่ยวก้อย
ความท้อถอยกลับกลายเป็นมีหวัง
21 พฤษภาคม 2546 13:39 น.
กรอฝ้าย
เส้นกั้นระหว่างความเป็นเพื่อนกับแฟนคืออะไร
ใครช่วยตอบให้ฟังให้เข้าใจ
การกระทำที่แสดงต่างกันที่ตรงไหน
บางครั้งนั้นใจยากจะตัดสิน
หรือเป็นแฟนเริ่มต้นจากเป็นเพื่อน
จากเป็นเพื่อนเลื่อนเป็นแฟนเคยได้ยิน
ความรู้สึกเปลี่ยนจากเพื่อนเป็นแฟนจนหมดสิ้น
รักจนกลืนกินมีกี่คนเป็นเช่นนี้
21 พฤษภาคม 2546 13:26 น.
กรอฝ้าย
เมฆหมอกบางๆได้จางหายไป
จากการที่ใครเข้ามาดับความเหงา
จากที่เคยมีไฟเศร้ามาแผดเผา
อารมณ์เศร้าทุกอย่างก็หายไป
มีรักเติบโตขึ้นมาใหม่
จากการที่ใครคนนั้นมาทำให้สดใส
ความอบอุ่นก็ก่อเกิดข้นในใจ
นำมาหัวใจสู่ความสุขอีกครั้งหนึ่ง
หน้าส่วนตัว
908
