26 พฤษภาคม 2546 11:34 น.
กรอฝ้าย
ตอนนี้เธอแปลงกายเป็นหมูอ้วน
ดูอ้วนท้วนจนฉันอยากกินข้าวขาหมู
แต่ก่อนเป็นไม้ขอนน่าเอ็นดู
แต่อยู่ๆเธอเป็นหมูได้ยังไง
ออกกำลังเธอก็ออกอยู่ทุกวัน
ออกเสร็จพลันเธอเข้าร้านน้ำแข็งใส
เธอสั่งอาหารตามมาอย่างเร็วไว
หยุดไม่ได้เธอบอกเพิ่มพลัง
26 พฤษภาคม 2546 11:19 น.
กรอฝ้าย
หากเธอจะกลับมายังโลกนี้
ช่วยบอกทีว่าเธอนั้นอยู่ไหน
ฉันจะไปหาเธอแม้อยู่ไกล
หนแห่งใดทุกก้าวเดินขอให้เจอ
ทุกหนทุกแห่งจะติดตาม
จะเฝ้าถามให้รู้ว่ายังรักเสมอ
หากสิ่งที่ขอฉันแค่ละเมอ
จะพร่ำเพ้อเท่าใดก็จะทำตามเสียงเรียกร้องของหัวใจ
26 พฤษภาคม 2546 11:08 น.
กรอฝ้าย
อุ่นไอรักจากผู้ชายคนหนึ่ง
ที่คิดถึงพร่ำเพ้อไม่ห่างหาย
ความรู้สึกดีๆที่ส่งมาประปราย
ไม่เดียวดายโดยเดี่ยวอย่างคนไม่สำคัญ
เป็นอ้อมแขนคอยประคองพยุงใจ
เป็นดอกไม้รายล้อมชีวิตฉัน
เป็นดวงดาวที่รายล้อมดวงจันทร์
เป็นห่วงกันยามหัวใจนั้นอ่อนแรง
อุ่นไอรักจากเธอมากมายล้น
ขอบคุณจนหัวใจไม่อาจจะแถลง
ขอบคุณด้วยใจที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง
ไม่เคยแกล้งยังรักทุกเวลา
ไม่เคยทำให้รักนั้นสั่นคลอน
ใคร่ครวญก่อนว่ายังมีความห่วงหา
ความห่วงใยเธอฝากมากับฟากฟ้า
ฉันลืมตาก็รู้มีชายคนหนึ่งที่ยังรักเสมอ
24 พฤษภาคม 2546 11:32 น.
กรอฝ้าย
แม้กาลเวลาจะพัดผ่านความรู้สึกนั้นไป
จะไปไกลเท่าไรจะตามหา
เอาความรักที่ถูกพัดกลับคืนมา
เอาเวลาวันนั้นสู่อ้อมใจ
ความงดงามของความรักยังเหมือนเดิม
จะยังเพิ่มด้วยรักอันสดใส
แม้จะถูกสายลมแห่งกาลเวลาพัดผ่านไป
นานเท่าใดยังงดงามอยู่ตรงกลางใจ
24 พฤษภาคม 2546 11:09 น.
กรอฝ้าย
สายตาห่วงหาดวงนี้มีใครเฝ้ามอง
เป็นเจ้าของชีวิตคอยห่วงหา
ตราบทุกวันนี้เธอยังแวะเวียนมา
ทักทายบ้างเวลาเจอะเจอกัน
จะโทรคุยใจบอกว่ายังไม่กล้า
กลัวจะพาให้เรานั้นไหวหวั่น
กับคำพูดของเธอช่างรู้ทัน
อยากผูกพันมากกว่าคำๆนั้น
หน้าส่วนตัว
1114
