28 สิงหาคม 2549 18:40 น.
กรวสุภิญโญ
แด่...ธงทิวแย้มหัวใจ
แลหลายหลากฉากสวยด้วยสีสัน
ธงร้อยพันฉันประดับรับลมหนาว
ให้เป็นที่ระลึกนึกเรื่องราว
เมื่อถึงคราวสุขสันต์ระลานตา
มองออกไปในทุ่งกรุงเก่าแก่
มองเห็นแต่ข้าวรวงย้อยห้อยถลา
มองสลับธงประดับในทุ่งนา
มองเพลินตาพาใจเคลิ้มเริ่มหลุดไกล
คืนวันเพ็ญเย็นฉ่ำน้ำปริ่มคลอง
นั่งเหม่อมองริ้วทิงธงตรงไสว
ดั่งสวรรค์เสกสรรหาให้คลาไคล
ทั้งแสงไฟส่องสว่างกลางลำธาร
บุญบั้งไฟในวัดจัดครบรอบ
ด้วยความชอบจึงสุขสนุกสนาน
ครั้นพอก้าวเข้าไปใจเบิกบาน
เมื่อมองผ่านเห็นธงตรงบั้งเพลิง
ทุกๆครั้งเห็นธงคงห่วงหา
ถึงแก้วตาทุกครั้งผ่านงานเถลิง
เพียงเห็นธงสีหวานพลันร่าเริง
ดั่งเอ่ยเอิงเอียงออดอ้อนเอาใจ
แต่ธงใดในหล้าแผ่นฟ้ากว้าง
และธงทั้งสีสันอันไหนๆ
หรือจะสู้ธงทิวริ้วแห่งใจ
ขอเก็บไว้คู่เสาธงตรงใจเทอญ
14 สิงหาคม 2549 19:08 น.
กรวสุภิญโญ
๐๐๐อยากบอกแม่ลูกขอโทษผิดไปแล้ว
ที่แน่แน่วทำไปเพราะดื้อด้าน
แอบหยิบตังค์แอบหนีเที่ยวอยู่ทุกวัน
ก็ลูกนั้นสารเลวรู้ตัวดี
ทุกๆครั้งแม่ว่าเข้าเราก็เถียง
แต่วันนี้ขอเรียบคำสุขขี
ตอบแทนคุณมารดาที่ปราณี
ลูกคนนี้"รักแม่"สุดหัวใจ๐๐๐