ผู้เฒ่า
เดินขาถ่างกร่างมิเกรงนักเลงใหญ่
มิว่าใครหลบหน้ามิกล้าหือ
ทั่วพาราความริยำคนร่ำลือ
ว่าเขาคือผู้ยิ่งใหญ่ในธานิน
เหลิงอำนาจวาสนาชอบหาเรื่อง
โอ่คุยเขื่องคณานับมีทรัพย์สิน
ใครก็รู้ทั้งโขยงมันโกงกิน
มิเลือกดินหินขยะตะกละตะกลาม
เพราะสังคมส่วนใหญ่ตัวใครตัวมัน
ต่างอยู่กันตามชอบมิสอบถาม
ถ้าเห็นภัยจวนตัวก็กลัวลาม
พยายามเอาตัวรอดเป็นยอดดี
สังคมเกิดเป็นขั้นชนชั้นขึ้น
เงาทะมึนทาบชัดดูบัดสี
อิทธิพลอำนาจบารมี
เป็นตัวชี้คุณค่าคำว่าคน
ผู้ยิ่งใหญ่เมินข้อครหา
ใครจะว่าข้าก็จะฉ้อฉล
เรื่องเวรกรรมน่าเบื่อมันเหลือทน
บอกกันจนปากฉีกไม่หลีกกัน
คงต้องรอสิ่งที่ใหญ่กว่าใครหมด
มากำหนดรองรับตอนด