กระต่ายใต้เงาจันทร์
กิ่งไม้แห้งรอฝนเหมือนคนเหงา
ใจจึงเฝ้าเวียนวนรอค้นหา
ใครสักคนมอบใจให้สักครา
โปรดมอบมาสักรักไว้พักใจ
กว่าจะถึงซำบรูพาน้ำตาตก
ยิ่งวนวกเหนื่อยล้าพาเหงื่อไหล
ยิ่งไอแดดแผดเผาเศร้าทรวงใน
พอมาถึงน้ำใสใสสบายตา
เพราะแลเห็นผู้ชายแหวกว่ายน้ำ
ต้องยืนขำทำไปได้ที่ในป่า
นั่นหนุ่มโตแหวกว่ายสายธารา
สงสารปลาทนไม่ได้ตายเป็นเบือ
ส่วนเจ้าหนุ่มแชตแนสแรดเหลือร้าย
ทอดทุกอย่างออกจากกายไม่มีเหลือ
ทำแหวกว่ายธารน้ำใสได้ทุกเมื่อ
เพราะยังเหลือกางเกงในใส่หนึ่งตัว
ต้องคนนี้หนุ่มหล่อพ่อหน้ามน
หนุ่มอาร์ตหล่อเสียจนพ่อทูนหัว
รับไม่ได้ตรงที่มีแต่ตัว
ใจสั่นรั่วฉันไม่รับเพราะทรัพย์จาง
ก็แค่เ
1664
5
0
หน้าส่วนตัว
