ม่านแสง
สัมผัสผิวของริ้วคลื่นพัดกลืนหาย
ทอดเกลียวสายสัมพันธ์รักสลักฝัน
คู่เจ้านางนวลน้อยคล้อยตามกัน
ด้วยผูกพันเธอฉันมั่นอุรา
อรุณรุ่งอุ่นไอในสายหมอก
สายลมบอกอย่าตระหนกตกใจหนา
ฉันห่มลมห่มหนาวก้าวผ่านมา
ให้กายาแนบรักอยู่คู่ใกล้กัน
วันฟ้าสวยด้วยเมฆน้อยลอยไหวไหว
นางนวลเจ้าบินขวักไขว่ใจสุขสันต์
ฉันก็จะพัดพลิ้วละลิ่วพลัน
พยุงปีกเมื่อเธอนั้น...พลันอ่อนแรง
และเมื่อฟ้ามืดลงเธอคงหลับ
ฉันจะกลับเนรมิตผลิตแสง
สะกดไม้ใบดอกออกสำแดง
ระบำแห่งคืนสกาวที่ยาวนาน
ยามเธอเหงาเศร้าซึมแสนสับสน
ฉันจะดลมนตราจิตอธิษฐาน
ให้เธอชื่นสดใสใจเบิกบาน
ด้วยลมรักพาดผ่านสัมผัสกาย
เธอเห็นไหมฉันอยู่ในทุกแห่งหน
อย
928
1
0
หน้าส่วนตัว
