นกตะวัน
แค่สองคนบนโลกคงโศกเศร้า
หากฉันเหงางอนเธอยามเผลอไผล
ต้องชอกช้ำระกำจิตเมื่อคิดไป
ไม่มีใครคอยเคียงอยากเสี่ยงลา
ไร้ทุกหนคนอื่นยืนคอยฉัน
วันทั้งวันเวิ้งว้างว่างนักหนา
ใครจะห่วงหวงฉันมั่นสักครา
แสนไร้ค่าขาดคู่อยู่คนเดียว
ฉันคงพรากจากเธอไม่เจอแล้ว
จำต้องแจวจรไปไม่แลเหลียว
อยู่ห่างกันล้านพันไมล์ไกลมากเชียว
คนละเสี้ยวซีกโลกนั่งโศกครวญ
คงต้องบ้าถ้าเป็นเช่นเธอฝัน
มนุษย์สัมพันธ์อันใดให้กลับหวน
ยากอยู่ร้างห่างชนคนทั้งมวล
เรานั้นล้วนอยู่โลกาหาสังคม
แด่ คุณ atm
เจ้าของบทกวี แค่เธอ vs ฉัน
14 เมษายน 2547
611
4
0
หน้าส่วนตัว
